باغات و مزارع كيادجان لنجان و غيره
باغات و مزارع كيادجان لنجان و غيره
باغات و مزارع كيادجان لنجان و غيره
واقف : عبد الكريم ( آقا ) ابن حاجى عبد الحسين قصر زجانى
تاريخ وقف : 4 رجب 1255 ه . ق
نوع سند : اصل
شماره رايانهاى : 034
شماره پرونده : 14/ ع 662
الحمد للّه الواقف على الضمائر و المطّلع على السرائر ، و الصلاة و السلام على محمد و آله سيد الاكابر و الاصاغر
فبعد الحمد و الصلاة مصليا ؛ حمد و سپاس بىقياس مر واجب الوجودى راست كه دليل است بر وجوبْ وجود او ، و ذات اقدس او منزه است از كل اشياء ، و آفريدگارى كه صفات مقدس [ او ] در افهام و اوهام انس و جان نگنجد ، « و لا يحيطون بشىء من علمه الا بما شاء » (272) ، و سلطانى كه قهرمان قدرت و جلال و منزلت او به مُعينى و وزيرى محتاج نيست ، « و اللّه الغنىّ و انتم الفقراء » (273) ، و مقدِّر و مصوِّرى كه در مشيمه ارحام نقش جبين جنين بندهاى بندد ، « هو الذى يصوّركم فى الارحام » (274) الخ .
زبان ز نكته درك صفات او عاجز
جهان ز نسخه شرح (275) جمال او مُجمل
و درود بر صدر كونين و بدر خافقين و خواجه قاب و قوسين ، مقصود عالمين ، ملقب به خطاب يس و طه ، عندليب بوستان « و ما ينطق عن الهوى » (276) ، باديه پيماى بيابان « ثمّ دنا فتدلّى » (277)، ستاره آستان « و النجم اذا هوى » (278) ، ماهروى « و الضُّحى » (279) ، سياه موى « و الليل اذا سجى » (280)، مقصود آفرينش آدم و حوّا ، و خاتم انبياء .
و بر وزير و ابن عمّ او طاوس باغ « هل اتى »(281)، شاهباز چمن اجتبا ، هماى بلند پرواز « لا فتى »(282)، مسكين نواز « و يطعمون الطّعام على حبّه مسكينا »(283)الخ ، سفره كشنده « يوفون بالنذر و يخافون يوما كان شرّه مستطيرا »(284)، ساقى شربت دهنده « و سقاهم ربّهم شرابا طهورا »(285)، شاكرى كه حق تعالى از او راضى بود « لا نريد منكم جزاءً و لا شكورا »(286) .
و بر يازده فرزند او كه موصوفند به « انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا »(287) صلوات اللّه و سلامه عليه و عليهم اجمعين .
اما بعد ؛ چون كه دنياى فانى چون برق ناپايدار ، و وجود موجودات مانند سراب بىقرار است ، ارجمند و سعادتمند و صاحب دولت و ثروت كسانىاند كه ذخيره از براى خود كسب نموده كه در « يوم لا ينفع مال و لا بنون »(288)در خرمنگاه عرض اكبر حاصل آنرا برداشته ، توشه دخول جنات عدن سازند و آيه وافى هدايه « و الباقيات الصالحات »(289) را به وقف تخصيص دادهاند ؛ لهذا توفيق ربّانى و تأييد سبحانى شامل حال و كافل احوال فرخنده فال نيكو مآل عالى شان سعادت نشان ، زبدة الاماثل و الاقران آقا عبد الكريم خلف مرحمت پناه ، رضوان آرامگاه حاجى عبد الحسين قصر نرجانى من بلوك اشترجان لنجان گرديد ، و تقربا الى اللّه تعالى و طلبا لمرضاته ، وقف صحيح صريح شرعى و حبس مؤبّد ملّى اسلامى نمود [ رقبات ذيل را : ]
حدى به املاك كيادجان مذكور
حدى به شارع عام در بيابان
حدى به نهر خوناب
حدى به املاك كيادجان كه مذكور است
2 ـ به انضمام پنج دانگ از كل شش دانگ اراضى و املاك واقعه در قرب باغ مزبور كه كل آن محدود ذيل است :
حدى به نهر فيما بين ملك مزبور و اربابىهاى نرجان
حدى به نهر خوناب و باغ مزبور
حدى به باغ مرقوم
حدى به حريم نهر نرجان و غيره
و تخمينا كل شش دانگ ، موازى سى و چهار جريب است .
3 ـ به انضمام موازى ده ( 10 ) حبّه از جمله هفتاد و دو حبّه قصر نرجان به انضمام سهميه باغات واقعه در آن .
4 ـ و موازى ده ( 10 ) حبّه از مزرعه مشهوره به قصر كلاه دوز را كه از جمله هفتاد و دو حبّه بوده باشد كه حاجت به تشخيص و تعيين نيست ، معين شده است كه به حسب ارث از جنت و رضوان آرامگاه والد ماجد واقف حاجى عبد الحسين مزبور به ايشان انتقال شرعى يافته .
* * *
هر يك از رقبات با جميع توابع شرعيه و لواحق ملّيّه از حمام و مداخل و مشارب و كلما تتعلق بها شرعا من القديم الى الآن .
و مادام الحياة توليت آنها را با نفس نفيس خود قرار داد و بعد فوته ، توليت با ارشد اولاد ذكور واقف و بعد با ارشد اولاد اولاد ذكور نسلاً بعد نسل و عقبا بعد عقب ، و ـ العياذ باللّه ـ در صورت انقراض اولاد ذكور ، توليت با ارشد و اصلح اولاد اناث واقف و اولاد اولاد اناث او بوده باشد بطنا بعد بطن .
و در صورت انقراض اولاد ذكور و اناث ـ العياذ باللّه ـ توليت با حاكم شرع جامع الشرايط دارالسلطنه اصفهان بوده باشد ، و بعد از وضع مخارج و عوارض ديوانى و محلى و غيره كه از براى رقبات مذكوره روى مىدهد ، آنچه منافع و مداخل رقبات عايد و واصل شود ، ده سهم نمايند [ به نحو ذيل : ]
2 ـ و دو سهم هم به مصرف تعزيه دارى حضرت ابى عبد اللّه الحسين عليه السلام برسانند .
3 ـ و يك سهم به مصرف مطلق وجوه ، بر هر قسم متولى صلاح بداند برساند .
4 ـ و شش سهم باقى ديگر مابين ورثه متولى كما فرض اللّه « للذكر مثل حظ الانثيين » (290) تقسيم و تسهيم نمايند .
* * *
و صيغه شرعيه بر طبق مراتب مسطوره واقع و جارى شد ، و وقف به تصرف متولى داده شد ، و واقف قبض شرعى نمود وقفا صحيحا شرعيا ، فمن بدّله بعد ما سمعه فانه آثم ، و كان ذلك فى شهر رجب سنه 1255 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده محمد باقر بن محمد تقى » .
2 ) اعترف بالوقف و الاقباض على النحو المرقوم فى الورقة بل جرت [ الصيغه ] لدى ، فى سابع رجب سنه 1255 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « محمد باقر بن محمد تقى الموسوى » .
3 ) هو ؛ قد جرت صيغة الوقف و حصل الاقباض كما رقم فيه لدى الآثم ، فى غرة شهر رجب المرجب سنه 1255 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « [ . . ] حسين » .
4 ) بسم اللّه تعالى شأنه ؛ قد اعترف آقا عبد الكريم بما نمى اليه فيه لدى ، فى 4 شهر ربيع الثانى سنه [ . ]126 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده الراجى سيد محمد باقر بن [ . ] » .
5 ) قد اعترف بالوقف على طبق القيود المقررة فى المتن لدى ، فى تاريخه و انا العبد الضعيف .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده الراجى محمد مهدى » .
6 ) هو ؛ قد اعترف مع التعريف بالوقف المرقوم و الاقباض لدى ، فى 9 من جمادى الاولى .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « سيد حسن ابن سيد على الحسينى » .
تاريخ وقف : 4 رجب 1255 ه . ق
نوع سند : اصل
شماره رايانهاى : 034
شماره پرونده : 14/ ع 662
الحمد للّه الواقف على الضمائر و المطّلع على السرائر ، و الصلاة و السلام على محمد و آله سيد الاكابر و الاصاغر
فبعد الحمد و الصلاة مصليا ؛ حمد و سپاس بىقياس مر واجب الوجودى راست كه دليل است بر وجوبْ وجود او ، و ذات اقدس او منزه است از كل اشياء ، و آفريدگارى كه صفات مقدس [ او ] در افهام و اوهام انس و جان نگنجد ، « و لا يحيطون بشىء من علمه الا بما شاء » (272) ، و سلطانى كه قهرمان قدرت و جلال و منزلت او به مُعينى و وزيرى محتاج نيست ، « و اللّه الغنىّ و انتم الفقراء » (273) ، و مقدِّر و مصوِّرى كه در مشيمه ارحام نقش جبين جنين بندهاى بندد ، « هو الذى يصوّركم فى الارحام » (274) الخ .
زبان ز نكته درك صفات او عاجز
جهان ز نسخه شرح (275) جمال او مُجمل
و درود بر صدر كونين و بدر خافقين و خواجه قاب و قوسين ، مقصود عالمين ، ملقب به خطاب يس و طه ، عندليب بوستان « و ما ينطق عن الهوى » (276) ، باديه پيماى بيابان « ثمّ دنا فتدلّى » (277)، ستاره آستان « و النجم اذا هوى » (278) ، ماهروى « و الضُّحى » (279) ، سياه موى « و الليل اذا سجى » (280)، مقصود آفرينش آدم و حوّا ، و خاتم انبياء .
و بر وزير و ابن عمّ او طاوس باغ « هل اتى »(281)، شاهباز چمن اجتبا ، هماى بلند پرواز « لا فتى »(282)، مسكين نواز « و يطعمون الطّعام على حبّه مسكينا »(283)الخ ، سفره كشنده « يوفون بالنذر و يخافون يوما كان شرّه مستطيرا »(284)، ساقى شربت دهنده « و سقاهم ربّهم شرابا طهورا »(285)، شاكرى كه حق تعالى از او راضى بود « لا نريد منكم جزاءً و لا شكورا »(286) .
و بر يازده فرزند او كه موصوفند به « انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا »(287) صلوات اللّه و سلامه عليه و عليهم اجمعين .
اما بعد ؛ چون كه دنياى فانى چون برق ناپايدار ، و وجود موجودات مانند سراب بىقرار است ، ارجمند و سعادتمند و صاحب دولت و ثروت كسانىاند كه ذخيره از براى خود كسب نموده كه در « يوم لا ينفع مال و لا بنون »(288)در خرمنگاه عرض اكبر حاصل آنرا برداشته ، توشه دخول جنات عدن سازند و آيه وافى هدايه « و الباقيات الصالحات »(289) را به وقف تخصيص دادهاند ؛ لهذا توفيق ربّانى و تأييد سبحانى شامل حال و كافل احوال فرخنده فال نيكو مآل عالى شان سعادت نشان ، زبدة الاماثل و الاقران آقا عبد الكريم خلف مرحمت پناه ، رضوان آرامگاه حاجى عبد الحسين قصر نرجانى من بلوك اشترجان لنجان گرديد ، و تقربا الى اللّه تعالى و طلبا لمرضاته ، وقف صحيح صريح شرعى و حبس مؤبّد ملّى اسلامى نمود [ رقبات ذيل را : ]
[ رقبات مفصله : ]
حدى به املاك كيادجان مذكور
حدى به شارع عام در بيابان
حدى به نهر خوناب
حدى به املاك كيادجان كه مذكور است
2 ـ به انضمام پنج دانگ از كل شش دانگ اراضى و املاك واقعه در قرب باغ مزبور كه كل آن محدود ذيل است :
حدى به نهر فيما بين ملك مزبور و اربابىهاى نرجان
حدى به نهر خوناب و باغ مزبور
حدى به باغ مرقوم
حدى به حريم نهر نرجان و غيره
و تخمينا كل شش دانگ ، موازى سى و چهار جريب است .
3 ـ به انضمام موازى ده ( 10 ) حبّه از جمله هفتاد و دو حبّه قصر نرجان به انضمام سهميه باغات واقعه در آن .
4 ـ و موازى ده ( 10 ) حبّه از مزرعه مشهوره به قصر كلاه دوز را كه از جمله هفتاد و دو حبّه بوده باشد كه حاجت به تشخيص و تعيين نيست ، معين شده است كه به حسب ارث از جنت و رضوان آرامگاه والد ماجد واقف حاجى عبد الحسين مزبور به ايشان انتقال شرعى يافته .
* * *
هر يك از رقبات با جميع توابع شرعيه و لواحق ملّيّه از حمام و مداخل و مشارب و كلما تتعلق بها شرعا من القديم الى الآن .
و مادام الحياة توليت آنها را با نفس نفيس خود قرار داد و بعد فوته ، توليت با ارشد اولاد ذكور واقف و بعد با ارشد اولاد اولاد ذكور نسلاً بعد نسل و عقبا بعد عقب ، و ـ العياذ باللّه ـ در صورت انقراض اولاد ذكور ، توليت با ارشد و اصلح اولاد اناث واقف و اولاد اولاد اناث او بوده باشد بطنا بعد بطن .
و در صورت انقراض اولاد ذكور و اناث ـ العياذ باللّه ـ توليت با حاكم شرع جامع الشرايط دارالسلطنه اصفهان بوده باشد ، و بعد از وضع مخارج و عوارض ديوانى و محلى و غيره كه از براى رقبات مذكوره روى مىدهد ، آنچه منافع و مداخل رقبات عايد و واصل شود ، ده سهم نمايند [ به نحو ذيل : ]
[ مصارف : ]
2 ـ و دو سهم هم به مصرف تعزيه دارى حضرت ابى عبد اللّه الحسين عليه السلام برسانند .
3 ـ و يك سهم به مصرف مطلق وجوه ، بر هر قسم متولى صلاح بداند برساند .
4 ـ و شش سهم باقى ديگر مابين ورثه متولى كما فرض اللّه « للذكر مثل حظ الانثيين » (290) تقسيم و تسهيم نمايند .
* * *
و صيغه شرعيه بر طبق مراتب مسطوره واقع و جارى شد ، و وقف به تصرف متولى داده شد ، و واقف قبض شرعى نمود وقفا صحيحا شرعيا ، فمن بدّله بعد ما سمعه فانه آثم ، و كان ذلك فى شهر رجب سنه 1255 .
[ سجلات : ]
[ فراز سند : ]
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده محمد باقر بن محمد تقى » .
2 ) اعترف بالوقف و الاقباض على النحو المرقوم فى الورقة بل جرت [ الصيغه ] لدى ، فى سابع رجب سنه 1255 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « محمد باقر بن محمد تقى الموسوى » .
3 ) هو ؛ قد جرت صيغة الوقف و حصل الاقباض كما رقم فيه لدى الآثم ، فى غرة شهر رجب المرجب سنه 1255 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « [ . . ] حسين » .
4 ) بسم اللّه تعالى شأنه ؛ قد اعترف آقا عبد الكريم بما نمى اليه فيه لدى ، فى 4 شهر ربيع الثانى سنه [ . ]126 .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده الراجى سيد محمد باقر بن [ . ] » .
5 ) قد اعترف بالوقف على طبق القيود المقررة فى المتن لدى ، فى تاريخه و انا العبد الضعيف .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « عبده الراجى محمد مهدى » .
6 ) هو ؛ قد اعترف مع التعريف بالوقف المرقوم و الاقباض لدى ، فى 9 من جمادى الاولى .
[ سجع مهر / بيضوى : ] « سيد حسن ابن سيد على الحسينى » .
[ حاشيه راست : ]
پي نوشت
272) سوره بقره : 255.
273) سوره محمد : 38.
274) سوره آل عمران : 6.
275) در متن كلمه « شرح » تكرار شده است.
276) سوره نجم : 3.
277) سوره نجم : 9.
278) سوره نجم : 1.
279) سوره ضحى : 1.
280) سوره ضحى : 2.
281) سوره انسان : 1.
282) اشاره به حديث شريف « لا فتى الاّ على... » ، مناقب الامام امير المؤمنين 1/495.
283) سوره انسان : 8.
284) سوره انسان : 7.
285) سوره انسان : 21.
286) سوره انسان : 9.
287) سوره احزاب : 33.
288) سوره شعراء : 88.
289) سوره كهف : 46 و سوره مريم : 76.
290) سوره نساء : 11.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}